เทคโนโลยีโทรศัพท์เคลื่อนที่ 2G ทั้งมาตรฐาน GSM, D-AMPS, CDMA แบะ PDC ต่างก็มีรูปแบบการเข้าสัญญาณข้อมูลหรือการมอดูเลตข้อมูลผ่านคลื่นความถี่วิทยุเป็นแบบดิจิตอลทั้งนั้น ซึ่งนอกจากจะช่วยอำนวยความสะดวกต่อคุณภาพในการสื่อสารและการรักษาความปลอดภัยจากการถูกดักฟังแล้ว ยังเป็นการเริ่มต้นเข้าสู่ยุคของการรับส่งข้อมูล ข้อความประเภท Data Communication ตัวอย่างเช่น การบริการส่ง SMS: Short Message Service และการเชื่อมต่อวงจรแบบสวิตช์วงจรเพื่อรับส่งข้อมูล Circuit Switched Data เพื่อตอบสนองการใช้เครื่องลูกข่ายโทรศัพท์มือถือให้ทำหน้าที่เป็นโมเด็มเพื่อการเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ต ทำให้มีช่องทางการเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตแบบพกพานั่นเอง อย่างไรก็ตามเนื่องจากการจัดสรรแถบความถี่วิทยุให้กับช่องความถี่วิทยุซึ่งสถานีฐานและเครื่องลูกข่ายโทรศพท์เคลื่อนที่ที่ใช้ติดต่อสื่อสารกันของมาตรฐานโทรศํพท์เคลื่นที่ 2G มีอยู่ค่อนข้างจำกัด เช่น แถบความถี่ของช่องความถี่วิทยุในระบบ GSM เท่ากับ 200 KHz รองรับการเชื่อมต่อแบบสวิตช์วงจรหรือทำหน้าที่เป็นโมเด็มพร้อมๆ กันได้แค่ 8 รายเท่านั้น หรือแถบความถี่ของช่องความถี่วิทยุในระบบ CDMA เท่ากับ 1.23 MHz รองรับการเชื่อมต่อแบบสวิตช์วงจรได้ราวๆ 100 วงจร ขึ้นอยู่กับการกำหนดระบบของคุณภาพในการให้บริการเนื่องจากเป็นมาตรฐาน CDMA ทำให้เกิดข้อจำกัดต่ออัตราเร็วสูงสุดในการสื่อสารข้อมูล อันเนื่องมาจากเทคโนโลยีบีบอันข้อมูล Data Compression การเข้ารหัสข้อมูลเพื่อป้องกันสัญญาณรบกวนก่อนส่งผ่านคลื่นวิทยุ Channel Coding และข้อจำกัดอื่นๆ ในกรณีของสถานีฐานโทรศัพท์เคลื่อนที่ GSM มีอัตราเร็วสูงสุดของการสื่อสารข้อมูลแบบสวิตช์วงจรทำได้ดีีที่สุดแค่ 9.6 kbps ซึ่งน้อยมากและไม่เพียงพอต่อความต้องการใช้ข้อมูลในยุคหลังๆ โปรเสริมอินเตอร์เน็ต
หัวใจสำคัญอีกประเด็นก็คือการเปลี่ยนผ่านสู่ยุค 2.5G อยู่ที่การนำเทคโนโลยีการเชื่อมต่อและรับส่งข้อมูลแบบแพ็กเก็ต Packet Switch Data มาเชื่อมต่อร่วมกับเครือข่าย 2G และมีการพัฒนารูปแบบการรับส่งข้อมูลถึงกันผ่านคลื่นความถี่วิทยุระหว่างเครื่องลูกข่ายกับสถานีฐานของโทรศัพท์เคลื่อนที่ในช่วงปี พ.ศ. 2544 เป็นต้นมาเครือข่าย โทรศัพท์เคลื่อนที่ GSM เริ่มได้รับการพัฒนาเทคโนโลยีรองรับ GPRS: Generic Packet Radio เพื่อให้ผู้ใช้บริการสมารถรับ-ส่งข้อมูลผ่านเครือข่ายได้ด้วยต้นทุนที่ประหยัดและมีอัตราเร็วในการสื่อสารสูงกว่าที่เคยใช้ผ่านเครือข่าย GSM ต่อมามีการพัฒนาอุปกรณ์รับส่งคลื่นวิทยุให้เป็นรูปแบบมอดูเลตเป็นแบบ 8-PSK จากเดิมที่เป็นแบบ GMSK: Guassian Minimun Shift Keying เพื่อรองรับการสื่อสารที่รวดเร็วยิ่งขึ้นกลายเป็นมาตรฐาน EDGE: Enhanced Data rate for GSM Evolution ซึ่งทางทฤษฎีสามารถรองรับการสื่อสารได้ในอัตราเร็วสูงสุด 384 kbps ซึ่งก็แค่เพียงพอต่อการผลักดันข้อมูลผ่านการสื่อสารทางโทรศัพท์เคลื่อนที่ Mobile Data Communication เป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้นเอกนั่นแหละคับที่ไปที่มาคร่าวๆ ว่าทำไมเราต้องมี 3G กัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น